Sa tuwing aking pagising sa umaga, pag-aalinlangan sa aking isipan ay bumabalot sa aking kataohan, sapagkat sa bawat araw na dumaraan sa aking buhay mga may karamdaman ay aming panauhin sa aming tahanan na nagmula pa sa gitna ng kagubatan, nakakatakot man isipin na sa isang umaga isa sa aking kapamilya ay mahawa nila, ngunit anu ang aming magagawa kundi ang kukupin sila at tulongan sa abot ng aming makakaya, ngunit hanggang kailan? isa ito sa malaking katanongan na matagal nang bumabagabag sa aking isipan. Lalo na at napabalitang ang hospital dito sa aming bayan ay mawawala na, panu na ang aming mga panauhin sa araw-araw na walang kakayanan na mapagamot ang kanilang karamdaman, Kung sakali man na mangyari ito ay paano na sila?? na kung ang kakarampot na pera nila sa bulsa ay magagamit pa na pamasahe patungo sa malayong hospital.
mj
No comments:
Post a Comment